Recent onderzoek laat zien dat bijna de helft (47 procent) van de werknemers over 20 jaar z’n baan heeft verloren aan een robot. En hoewel het hier serieus onderzoek betreft van de Universiteit van Oxford, is deze claim lang nog geen uitgemaakte zaak. Een paar gedachten over de stelling: de robots pikken onze banen in.
Natuurlijk verdwijnen er ongelofelijk veel banen door verdergaande robotisering, zegt Mehdi Miremadi van McKinsey in het artikel. En tegelijkertijd zullen er nieuwe banen bijkomen waar we nog niet eerder aan gedacht hadden. ‘Neem de geldtellers bij banken vroeger. Toen er geldtelmahines kwamen, werden die mensen overbodig. Maar zijn die banen verdwenen? Volgens mij zijn deze mensen alleen maar complexere en nieuwe taken gaan uitvoeren.’
Wie kijkt naar de continue ontslagrondes bij grote banken, ook in Nederland, kan vermoeden dat er wel degelijk massaal banen verdwijnen. Maar Miremadi’s punt is gemaakt: het ligt compexer dan je op het eerste gezicht denkt.
Welke banen precies?
Er bestaat onduidelijkheid over hoeveel banen er precies gaan verdwijnen door de komst van robots. Wetenschappers van Oxford hebben het dus over 47 procent van de beroepsbevolking. Andere onderzoekers kijken meer naar taken dan naar banen, en komen dan op een veel lager getal uit. Kortom: de precieze effecten zijn nog onzeker.
Wat ook interessant is, is de vraag wélke banen er verdwijnen. Onderzoek van PwC laat bijvoorbeeld zien dat in de financiële dienstverlening vooral de lagere banen verdwijnen. Hoe hoger iemand opgeleid is, hoe kleiner de kans dat hij overbodig wordt, zagen ze in grootschalig onderzoek.
Maar uiteindelijk zullen ook die hogergekwalificeerde banen verdwijnen. Want moeilijke taken worden steeds beter toegankelijk voor steeds slimmere computers. En zodra AI (artificial intelligence) een taak onder de knie heeft, kan de ontslagprocedure van degene die het werk eerst deed, eigenlijk al in gang gezet worden.
Wie profiteert hiervan?
Een ander artikel wat de moeite van het lezen waard is, stelt de vraag: wie profiteert er nou eigenlijk van de opkomst van de robots? De auteur denkt dat het twee kanten op kan, en dat we daar als sameneving (als werkgevers en werknemers dus) samen een politieke keuze in hebben.
In het eerste scenario gaat de productiviteitsopbrengst van de robots naar een paar eigenaren, die daar vervolgens heel rijk mee worden. En in het tweede scenario profiteren we er als samenleving als geheel van. Bijvoorbeeld door de introductie van een basisinkomen, of een ander systeem om winst en tijd gelijkelijk te verdelen.
Het is duidelijk welke kant het opgaat in de economie: meer robots en minder mensen die ander werk gaan doen. Maar het is nog onduidelijk naar welke vorm het precies toegroeit.
Bron: https://www.xperthractueel.nl