Zzp’ers worden steeds vaker ingeruild voor uitzendkrachten. Grote bedrijven kiezen het zekere voor het onzekere zolang er nog onduidelijkheid heerst rond de toekomst van de Wet DBA.
Dat blijkt uit een rondgang van het FD langs toonaangevende fiscalisten die het grootbedrijf adviseren.
Problemen uitvoering DBA
Sinds mei vorig jaar moet de Wet DBA zzp’ers scheiden van schijnzelfstandigen. Na problemen rond de uitvoering, waarbij werkgevers massaal zzp’ers aan de kant bleken te zetten om moeilijkheden met de fiscus te voorkomen, schortte staatssecretaris Eric Wiebes van Financiën in november de handhaving op tot 1 januari 2018. Dat heeft volgens Boris Emmerig van Holla Advocaten, Aleid Langevoord van Loyens & Loeff en Jan-Bertram Rietveld van EY echter nauwelijks geholpen de onrust te bezweren.
Eerder dit jaar bleek ook al dat, terwijl 39 procent van de HR-bestuurders zzp’ers van strategisch belang vindt voor de organisatie, 31 procent van de HR-managers denkt minder gebruik van hen te gaan maken. De zzp-economie is nog een organisatorische uitdaging voor bedrijven.
Bedrijven willen zekerheid
Vooral opdrachtgevers in de bouw, het bank- en verzekeringswezen en de mediawereld verkeren in opperste staat van verwarring over welke zzp-opdracht een schijnconstructie is en welke niet. Ze gaan daarom door op de lijn die zij sinds vorig jaar trekken: het opschorten van zzp-opdrachten.
Emmerig: ‘Er is meer voor nodig dan roepen dat bedrijven tot 1 januari 2018 geen boetes krijgen. De wet blijft gewoon van kracht. Dit soort concerns zijn olietankers, zij vragen om zekerheden. Als die uitblijven, keer je ze niet zomaar om.’
Meer lezen? Dit zijn de redenen die werkgevers zien voor het inschakelen van flexwerkers.
Uitzendbaan is duurder
Uitzendkrachten brengen uitkomst omdat zij in vaste dienst zijn bij een uitzendbureau, dat sociale premies afdraagt. Het feit dat de uitzendbaan vaak duurder is dan de zzp’er die hij vervangt, nemen bedrijven voor lief, zegt Langevoord. ‘Voor 10.000 euro koop je de garantie dat je achteraf geen gedoe krijgt. So be it.’
Volgens de fiscalist raakt de fiscus verstrikt in een wirwar van antwoorden als zijn cliënten vragen hebben. ‘De wet maakt heel duidelijk onderscheid tussen een overeenkomst van opdracht en een arbeidsovereenkomst. Maar wat volgens de wet een opdrachtovereenkomst is, noemt de Belastingdienst een arbeidsovereenkomst en andersom. Dat is frustrerend, hoor.’
Keuze voor payroll
Omdat bedrijven geen duidelijkheid krijgen, vervangen uitzend- en payrollkrachten de zzp’ers. Rietvelds klanten voelen zich gedwongen payrollbedrijven in de arm te nemen, de bedrijven die de fiscus altijd heeft bestempeld als ‘de slechte partners’. De fiscus vindt volgens hem van alles fout, ‘maar kunnen ze je niet vertellen wat wel goed is’.
De fiscalisten proeven ook bij de inspecteurs van de Belastingdienst frustratie over de gang van zaken. ‘Bevriezen is doen alsof er niets aan de hand is,’ zegt Rietveld, die constant een team van 25 man op de Wet DBA heeft zitten. ‘Iedereen, ook de fiscus, is het erover eens dat niets doen juist niet de oplossing is.’
Tarief en duur opdracht
Onder fiscalisten brokkelt de steun voor de wet steeds verder af. Ook de commissie-Boot, die de Wet DBA evalueerde, stelde ingrijpende maatregelen voor om opdrachtovereenkomsten tussen opdrachtgever en zzp’er te beoordelen. De commissie stelde voor te kijken naar tarief, duur van de opdracht en of er mensen in dienst zijn met dezelfde taak.
De drie fiscalisten zijn ook voorstander van deze criteria. Zo is te bepalen of zzp’ers onafhankelijke of afhankelijke ondernemers zijn. Alle soorten recht, van huurrecht tot consumentenrecht kijken naar afhankelijkheid versus onafhankelijkheid, zeggen de fiscalisten. Dat moet dan ook in het belasting- en arbeidsrecht mogelijk zijn. ‘Alleen als het een afhankelijke ondernemer is, moet je hem beschermen in het regime van het arbeidsrecht,’ stelt Rietveld.
Bron: Het Financieele Dagblad / PW De Gids